e-Μαθήματα του 5ου ΕΠΑΛ Ηρακλείου

Σχολικό Έτος 2019-20

Στην Εξεταστέα ύλη του μαθήματος «Ιστορία Σύγχρονης Τέχνης» για την Ανάλυση Έργων Τέχνης περιλαμβάνονται
μόνο τα παρακάτω έργα τέχνης που αναφέρονται ανά κεφάλαιο, ως εξής:

Κεφάλαιο 13: Ρομαντισμός

1. Εικ. 4. Τ. Ζερικό (Theodore Gericault, 1791-1824), “H σχεδία της Μέδουσας" (1818), λάδι και πένα σε μουσαμά,

    0,65 x 0,83 μ., Παρίσι, Λούβρο.

2. Εικ. 5. Ε. Ντελακρουά (Ε. Delacroix, 1718-1863), “H Ελευθερία οδηγεί το λαό” (1830), λάδι σε μουσαμά, 2,60 x
3,25 μ., Παρίσι, Λούβρο.

3. Εικ. 18. Φραντζίσκο Γκόγια (Francisco Goya, 1746-1828), “Οι τουφεκισμοί της 3ης Μαΐου” (1814), λάδι σε μου-

σαμά, 2,66 x 3,45 μ., Μαδρίτη, Μουσείο Πράντο.

4. Εικ. 20. Κάσπαρ Ντάβιντ Φρήντριχ (Gaspar David Friedrich, 1774-1840), “To φεγγάρι καθώς γεννιέται από την

θάλασσα”(1822), λάδι σε μουσαμά, 55 x 71 εκ., Βερολίνο, Εθνική Πινακοθήκη

5. Εικ. 22. Φρανσουά Ρυντ (Francois Rude, 1784 - 1855), “H Μασσαλιώτιδα”(1833-1836).

Κεφάλαιο 14: Ρεαλισμός, Ιμπρεσιονισμός

1. Εικ. 1. Λουί Νταγκέρ (L. Daguer, 1787-1851), "Η λεωφόρος Μπουλβάρ ντυ Ταν στο Παρίσι" (1838 περίπου),

Μόναχο, Εθνικό Μουσείο.

2. Εικ. 4. Φ. Μιλέ (Jean-Francois Millet, 1814-75), “Οι σταχομαζώχτρες”(1857), λάδι σε μουσαμά, 0,84 x 1,12 μ.,
Παρίσι, Μουσείο Λούβρου.

3. Εικ. 9. Ε. Ντεγκά (E. Degas, 1834-1917), “Το Λουτρό”

(1886), παστέλ σε χαρτόνι, 0,60 x 0,83 μ., Παρίσι, Μουσείο
Λούβρου.

4. Εικ. 11. Α. Ροντέν (A. Rodin, 1840-1917), “Οι αστοί

του Καλέ” (1886), μπρούντζος, 2,10 x 2,41 x 1,98 μ., Ου-
άσιγκτον, Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν.

5. Εικ. 16. Π. Γκωγκέν (P. Gauguin, 1848-1903), “Η μέρα

του Θεού” (Mahana No Atua) (1894), λάδι σε μουσαμά,
0,70 x 0,90 μ., Σικάγο, Ινστιτούτο Τέχνης.

6. Εικ. 18. Πωλ Σεζάν, “Οι μεγάλοι λουόμενοι” (1898-
1905), λάδι σε μουσαμά, 2,08 x 2,49 μ., Η.Π.Α., Μουσείο
Τέχνης Φιλαδέλφειας.

7. Εικ. 26. Κλ. Μονέ, “Νούφαρα”, ηλιοβασίλεμα (1914-
1918), λάδι σε μουσαμά, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ.

Κεφάλαιο 15: Το Πέρασμα από το 19ο στον 20ό αιώνα.

Αρχιτεκτονική του Σιδήρου, του Γυαλιού και του οπλισμέ-

νου Σκυροδέματος. Το κίνημα “Τέχνες και Χειροτεχνίες”

(Arts and Crafts), Αρ Νουβό

1. Εικ. 1. Τζόζεφ Πάξτον (J. Paxton), Κρίσταλ Πάλας
(Crystal Palace) (1850-1851), μήκος 560 μ., πλάτος 125
μ., ύψος 33 μ., Λονδίνο.

2. Εικ. 2. Γκουστάβ Άιφελ (Gustave Eiffel, 1832-1923),
Πύργος του Άιφελ (1889), Παρίσι.

3. Εικ. 6. Γ. Μόρις, "Τουλίπα" (1875), σταμπωτό ύφασμα.

4. Εικ. 11. Εκτόρ Γκιμάρ (H. Guimard, 1807-1942), Είσο-

δοι στους σταθμούς του υπόγειου σιδηρόδρομου στο

Παρίσι 1899 - 1904.

5. Εικ. 14. Η Γκαλερία Βιτόριο Εμανουέλε (1865-1875),
Μιλάνο.

6. Εικ. 19. Γκούσταβ Κλιμτ (Gustav Klimt, 1862-1918),
“Το φιλί” (1907-1908), λάδι, 1,80 x 1,80 μ., λεπτομέρεια
από το διάκοσμο του ανακτόρου Στόκλετ στη Βιέννη,
Αυστριακή Πινακοθήκη.

Κεφάλαιο 16: Οι δεκαετίες 1900 - 1930 (α' μέρος). Εξ-
πρεσιονισμός, Φωβισμός, ο Γαλάζιος Καβαλάρης, Κυβι-
σμός, Φουτουρισμός

1. Εικ. 2. Α. Ματίς (Η. Matisse, 1869-1954), “Ο Χορός”

(1910-1911), λάδι σε μουσαμά, 2,60 x 3,19 μ., Αγ. Πετρού-
πολη, Ερμιτάζ.

2. Εικ. 14. Ζ. Μπρακ (George Braque, 1882-1963), “Βιολί

και κανάτα” (1910), λάδι σε μουσαμά, Βασιλεία, Μουσείο
Μοντέρνας Τέχνης.

3. Εικ. 15. Π. Πικάσο (Pablo Picasso, 1881-1973), “Πο-

τήρι με αψέντι” (1913-1914), βαμμένος μπρούντζος,

Ιδιωτική Συλλογή.

4. Εικ. 18. Έριχ Μέντελσον (Erich Mendelsohn), “Ο Πύρ-

γος του Αϊνστάιν ” (1919-1923), Πότσνταμ.

5. Εικ. 21. Νικόλαος Λύτρας (1883-1927), “Το ψάθινο

καπέλο”, λάδι σε μουσαμά, 0,86 x 0,66μ., Αθήνα, Εθνική
Πινακοθήκη.

6. Εικ. 22. Γιώργος Μπουζιάνης (1885-1959), “Καθιστό
κορίτσι” (1914), υδατογραφία, 0,22 x 15,5 μ., Μόναχο,
Ιδιωτική Συλλογή.

7. Εικ. 23. Πάμπλο Πικάσο, “Οι Δεσποινίδες της Αβινιόν”

(1907), 2,44 x 2,33 μ., λάδι σε μουσαμά, Νέα Υόρκη, Μου-
σείο Μοντέρνας Τέχνης.

8. Εικ. 27. Βασίλυ Καντίνσκυ, “Αυτοσχεδιασμός No 30”

(πυροβόλα) (1913), λάδι σε μουσαμά, 1,10 x 1,10 μ., Σι-
κάγο, Ινστιτούτο Τέχνης.

9. Εικ. 29. Βασίλυ Καντίνσκυ, Η πρώτη αφηρημένη υδα-

τογραφία (1910), υδατογραφία, 0,50 x 0,65 μ., Παρίσι,

Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης.

Κεφάλαιο 17: Οι δεκαετίες 1900 - 1930 (β' μέρος).

Ντε Στιλ, Σουπρεματισμός, Κονστρουκτιβισμός, Ντα-
νταϊσμός, Σουρεαλισμός. Η Σχολή του Μπαουχάουζ. Οι

μεγάλοι δάσκαλοι της αρχιτεκτονικής

1. Εικ.1. Πιτ Μοντριάν (Piet Mondrian, 1872-1944), Σύν-
θεση (1929), 0,50 x 0,40 μ., λάδι σε καμβά, Βελιγράδι,

Εθνικό μουσείο.

2. Εικ. 2. Γκέρι Τόμας Ρίτβελντ (Gerrit Thomas Rietveld,
1888 - 1964), Οικία Σρόντερ (1924), Ουτρέχτη.
3. Εικ. 13. Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο (Giorgio de Chirico,1888 -

1978), “Οι Ανησυχαστικές Μούσες”(1916), λάδι σε μου-
σαμά, Μιλάνο.

4. Εικ. 16. Μαρσέλ Μπρόιερ (Marcel Breuer), "Καρέκλα
Βασίλι" (Wassily) (1928).
5. Εικ. 19. Φρανκ Λόιντ Ράιτ, Σπίτι στον Καταρράκτη
(1936), Πενσυλβανία.

6. Εικ. 24. Δημήτρης Πικιώνης (1887-1968), Πειραμα-
τικό σχολείο (1935), Θεσσαλονίκη.

7. Εικ. 28. Νίκος Εγγονόπουλος (1910-1985), “Ερμής εν
αναμονή”(1939), λάδι σε μουσαμά, 1,21 x 1,01 μ., Αθήνα,
Συλλογή οικογένειας Εγγονοπούλου.

8. Εικ. 29. Γιάννης Μόραλης (1916), “Επιτύμβια Σύνθε-
ση”(1958-1963), λάδι σε μουσαμά, Εθνική Πινακοθήκη

και Μουσείο Αλ. Σούτζου.
9. Εικ. 34. Πάουλ Κλέε (Paul Klee, 1879-1940),”Η Αρτεμη
στο φθινοπωρινό άνεμο” (1934), 0,63 x 0, 48 μ.
10. Εικ. 36. Μαρσέλ Ντυσάν (M. Duchamp, 1887-1968),
Η ρόδα του ποδηλάτου (1913), ρόδα ποδηλάτου πάνω
σε σκαμνί, ύψος 1,26 μ., αντίγραφο No 7 στα 8, Κολωνία,
Μουσείο Λούντβιχ.

Κεφάλαιο 18: Μεταπολεμική τέχνη στην Αμερική και
στην ευρώπη. Η Σχολή της Νέας Υόρκης - Αφηρημένος
Εξπρεσιονισμός

1. Εικ. 7. Μ. Σαγκάλ (Marc Chagall, 1887-1985), “Ο πρά-
σινος βιολιστής” (1914), λάδι, Ν. Υόρκη Μουσείο Γκου-
γκενχάιμ.

2. Εικ. 8. Α. Μοντιλιάνι (A. Modigliani 1884-1920),
“Προσωπογραφία του Ζακ Λίπσιτς και της Γυναίκας του”
(1917), λάδι, Σικάγο, Ινστιτούτο Τέχνης.
3. Εικ. 11. Ζ. Ντυμπυφέ (Jean Dubuffet, 1905-1985),
“Γυναικείο σώμα”(1966), Ιδιωτική Συλλογή.
4. Εικ. 15. Α. Τζιακομέτι, “Πλατεία μεγαλούπολης” (1948-
1949), μπρούντζος, ύψος 0,56 μ., Ιδιωτική Συλλογή.

Κεφάλαιο 19: Η Δεκαετία του 1960, η Δεκαετία του

1970, οι Δεκαετίες 1980 - 1990: Ποπ Αρτ, Οπ Αρτ, Κινητι-
κή τέχνη, Μινιμαλισμός, Εννοιακή τέχνη, Φωτογραφικός

Ρεαλισμός

1. Εικ. 1. Ρ. Χάμιλτον (Richard Hamilton, 1922-2011),

“Τι είναι αυτό που κάνει τα σπίτια σήμερα τόσο διαφο-
ρετικά, τόσο ακαταμάχητα”(1956), κολάζ, 0,26 x 0,25 μ.,

Καλιφόρνια, Ιδιωτική Συλλογή.
2. Εικ. 15. Τζ. Κόσουθ (J. Kosuth 1945-), “Μία και τρεις

καρέκλες” (1965), μεικτά υλικά, Ν. Υόρκη, Μουσείο Μο-
ντέρνας τέχνης.

3. Εικ. 26. Τάκης (Βασιλάκης) (1925-), "Φωτεινά σινιά-
λα (Βίδα Αρχιμήδη)" (1985), επτά σινιάλα από ατσάλι,

Τεύχος B’ 4441/03.12.2019 ΕΦΗΜΕΡΙ?Α TΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ 50097
αλουμίνιο, γυαλί, ηλεκτρικό σύστημα, ύφος 2,5-3 μ.,
Παρίσι, Ιδιωτική Συλλογή.
4. Εικ. 30. Γ. Κουνέλλης (1936-2017), Χωρίς Τίτλο (1969),
Δώδεκα ζωντανά άλογα, φωτογραφία, Ρώμη.

Κεφάλαιο 20: Μετα-Μοντερνισμός. Οι αναζητήσεις της
σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Video-Art. Η Δεκαετία του
1990: Υποκειμενικός και Διεθνοποίηση.

1. Εικ. 4. Ρέντσο Πιάνο (Renzo Piano, 1937-) και Ρί-
τσαρντ Ρότζερς (Richard Rogers, 1933-)

2. Εικ. 9. Φρανκ Ο. Γκέρι (Frank O. Gehry, 1929-), Ισπα-
νία, Μπιλμπάο, Μουσείο Γκουγκενχάιμ.

3. Εικ. 11. Πάικ, “Ή Πύλη του Βρανδεμβούργου", Βίντεο
Εγκατάσταση, 1992.

Δείτε τη σχετική απόφαση στο ΦΕΚ εδώ